Παραδοχές

Η αλήθεια κατάμουτρα.

Δε θα την ξεπεράσεις ποτέ. Της το είπες άλλωστε.

Κι ενώ στην έσχατη καταχώρηση είχα καταφέρει να μην αναφερθώ, τώρα επανέρχομαι, καθώς πρέπει να κάνω ορισμένες παραδοχές.

Δε θα την ξεπεράσω ποτέ. Ταιριάζει, μάλλον, χημεία μας. Κι αν είναι να μη μπορώ να έχω τίποτε άλλο, θα έχω τουλάχιστον αυτό. Δε θα την ξεπεράσω ποτέ. Κι ελπίζω να μη με ξεπεράσει ούτε εκείνη.

Παραδοχή δεύτερη. Ενδεχομένως, το γεγονός ότι γράφω σε τρίτο ενικό, μάλλον είναι παράδοξο, καθώς δε νομίζω να με παρακολουθεί κανένας άλλος στο μπλογκ μου πέρα από κείνη. Αλλά ας μην προσωποποιώ καταστάσεις. Εν πάσει περιπτώσει.

Φεύγω. Πάω μια βόλτα με το αμάξι μου.

Αυτό είναι γρήγορο, δεν αμφισβητήθηκε χθες βράδυ.

Ο Μυλοποταμίτης