Κομμένη

Καλά, δε νιώθεις;

Α, ναι, αυτό το διαλευκάναμε.

Δε νιώθεις.

Τι θέλεις από τη ζωή μου; Να είμαστε φιλαράκια; Να μου λες τα γκομενικά σου; Να πηδιόμαστε σα σκυλιά; Τι θέλεις;

Γιατί εγώ δε θέλω τίποτα άλλο από σένα. Τα σκουπίδια σου αλλού. Το φάγαμε το παραμύθι, τη μασήσαμε τη λαμαρίνα, την κατάπιαμε, τώρα που μας έκανε το στομάχι χάλια, λέμε να την ξεφορτωθούμε.

Ξεφορτώσου με. Βρες άλλο θύμα.

Συγγνώμη που νόμισα ότι είναι ταπεινό το κίνητρο που με πήρες τηλέφωνο. Εσύ δε θα το έκανες αυτό. Θα είχες κάτι υψηλότερο κατά νου. Ήθελες απλά να δεις τι κάνω. Δεν ήθελες να διαπιστώσεις το μέγεθος της φθοράς που έχεις προκαλέσει. Δεν ήθελες να με χρησιμοποιήσεις μια ακόμη φορά.

Με το δικό σου μοναδικό τρόπο.

Για δες ρε που γράφω το μπλογκ μου για σένα. Ξέρεις τι;

Αυτή η επικοινωνία νόμιζα πως θα είναι μονόδρομη μέσα από αυτό το μπλογκ. Αν ποτέ το παρακολουθούσες. Εγώ θα έγραφα και συ θα διάβαζες. Άφησα ανοιχτή δίοδο επικοινωνίας, ε;

Κομμένη.

Καληνύχτα, και καλή τύχη.