Εσωστρέφεια

Γεια σου Κόσμε άδικε…

Γεια σου Κόσμε Εσωτερικέ… Τι ασχήμια, Θεέ μου. Θεέ μου; Ποιος είπε κάτι τέτοιο; Τελευταία καμία σχέση δεν έχω με τον κύριο… Τον πέταξα έξω με τις κλοτσιές και παίζω με το παιδί του, όχι το Χριστούλη, τον άλλο, εκείνο το αποπαίδι που μπορεί να κάνει ότι θέλει.

Μ’ότι δάσκαλο καθήσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. Και τα παίρνω τα γράμματα. Καλός μαθητής, πάντα, να που μου βγήκε σε κακό. Introversion = εσωστρέφεια. Είναι πολύ κακό να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου… Ζήτω ο καπιταλισμός! Ζήτω ο καταναλωτισμός! Δε σου αφήνουν χρόνο να σκεφτείς. Να κοιτάξεις μέσα σου. Τι ασχήμια, εαυτέ μου! Μα και τι ομορφιά…

Έχω την καλύτερη εικόνα για τον εαυτό μου. Είμαι καλός, έξυπνος, στοργικός, ευαίσθητος, σχεδόν όμορφος και όλα αυτά που πρέπει να έχει ένας σωστός άντρας σήμερα. Και είμαι είδος υπό εξαφάνιση. Α, ναι, είμαι και ταπεινός. Πολύ ταπεινός.

Από όλους εκείνους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, ένας με χαρακτηρίζει.

Ο Δον Κιχώτης. Διάβασα, διάβασα, διάβασα… Κι όταν φουσκώσαν τα μυαλά μου, βγήκα στον κόσμο, καβάλησα το Ροσινάντη μου και βουρ για περιπέτειες.

Πόσες φορές έχω σπάσει τα πλευρά μου; Πόσες φορές με χλευάσαν, με νομίσαν για τρελό; Δε βαριέσαι… Όλα για τη Δουλτσινέα από το Τοβόσο. Ποια είναι πάλι αυτή; Πως γίνεται παντού να μπλέκεται και μια γυναίκα;

ΡΕ, ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ.

Θέλουμε, δηλαδή, αλλά όχι όπως εσείς. Άλλα πράγματα θέλουμε. Βασικά δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Άλλο ζήτημα πάλι αυτό. Να σημειώνω τι λέω και να κάνω χάηπερλινκ. Έχουμε πολλά να πούμε εαυτούλη μου. Από δω και πέρα θα σε φωνάζω Δον Κιχώτη. Κι εγώ θα είμαι η συνείδησή σου που σου λέει ότι κάτι δεν πάει καλά. Σαν τον Σάντσο Πάντσα ένα πράγμα.

Θα μιλήσουμε για γίγαντες, τέρατα, στρατούς αναρίθμητους, μάχες, μα κυρίως για τη Δουλτσινέα μας από το Τοβόσο. Από που ξεκινάει η ιστορία μας;

Γειά σου Κόσμε μου Εσωτερικέ…

Καλώς ήλθα στο μπλόγκ μου.

Κι αν βγάλω άκρη και γω μαζί μου, φτύσε με.

Μου αξίζει.

Σάντσο Πάντσα

ή Μυλοποταμίτης