Η θεωρία των Πορδών

Και βγαίνει που λες ο δρ Νανόπουλος στα άκρα με κείνη που τα ξέρει όλα και αναλύει τη θεωρία των Χορδών. Δε μας κατουράς ρε Πάριε; Θα λύσει, λέει, ο άνθρωπος βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα, πούθε ερχόμαστε και που πάααααααμε ρε;

47% αποχή, λέει, στις τελευταίες ευρωεκλογές και βγαίνουνε και πανηγυρίζουνε οι αριστεροαναρχοαυτόνομοι. Οι για τα πανηγύρια αριστερίστες, που κάνουνε καριέρα λέγοντας ένα σωρό Χορδές περί κομμουνισμού και μαρξισμού και λενινισμού και αναρχίας και δεν ξέρω γω ποίας άλλης νόσου, να μην είπω για μαλακίαν, καθώς σκοτώνονται μεταξύ των για μια καρέκλα, ένα δαχτυλίδι, μια θέση στην επικαιρότητα, παραθυρένια, έτσι όπως τους την περιέγραψε ο Μπακούριν, αυνάνες της εξουσίας, ανοργασμικοί εκφραστές της αντίδρασης, που αν δεν υπήρχε δράση δε θα υπήρχατε, που δε θα γίνετε δράση ποτέ γιατί δεν ξέρετε τι είναι, γιατί δεν ξέρετε τι είστε.

Για τους συμμετέχοντες τη διαδικασία ό,τι και να πεις στο βρόντο θα πάει, στο βρόντο λοιπόν να παν κι αυτοί, ή για να κλέψω τη ρήση του τελευταίου Λεβέντη της πολιτικής: Να πάνε στο διάολο όλοι.

Άντε, και τρεις χειρότερα.

Α, μην το ξεχάσω. Βγήκε κι αυτή η Χέστα Επαναστατών να χτυπήσει, λέει, τα κέντρα εξουσίας. Εσείς ρε; Από που κι ως που; Επειδή σκοτώσατε ένα σκοπό; Ο σκοπός ποιον πείραξε ρε; Ο σκοπός είναι ο καλύτερος μπάτσος, το 'χει πει ο φίλος ο Σάββας. Δεν ενοχλεί. Δεν περιπολάει. Κάθεται σκοπός. Αλλά επειδή σκοπός δεν υπάρχει, άντε αλλάξτε κι εσείς τ' όνομα και πάντε για μια Σιέστα Επαναστατών.

Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς μην ξυπνήσει ο κανένας και βγει πρωθυπουργός.

Κανένας;