Mass Destruction

My dad came into my room holding his hat
I knew he was leaving,
He sat on my bed told me some facts.
Son, I have the duty, calling on me
You and your sister be brave my little soldier
And don't forget all I told ya
Your the mister of the house now remember this
And when you wake up in the morning give ya momma a kiss
Then I had to say goodbye
In the morning woke momma with a kiss on each eyelid,
Even though I'm only a kid
Certain things can't be hid
Momma grabbed me
Held me like I was made of gold
But left her inner stories untold
I said, momma it will be alright
When daddy comes home, tonight

Whether long range weapon or suicide bomber
Wicked mind is a weapon of mass destruction
Whether you're Soaraway Sun or BBC 1
Misinformation is a weapon of mass destruct
You coulda Caucasian or a poor Asian
Racism is a weapon of mass destruction
Whether inflation or globalization
Fear is a weapon of mass destruction

Whether Halliburton, Enron or anyone
Greed is a weapon of mass destruction

We need to find the courages, overcome
Inaction is a weapon of mass destruction


The skin under my chin is exploding again.
I'm getting stress from some other children
I'm holding it in.
We taking sides like a politician
And if i get friction we get to fighting.
I'll defend my dad he's the best of all men
and whatever he's doing he's doing the right thing.
It's frightening, but it makes me mad,
Why do all of these people seem to hate my dad?
And if that ain't enough now i get these spots.
I go to sleep every night with my stomache in knots
And what's more, i can hear momma next door
Explore the radio for reports of war.
And all we ever seem to do is hide the tears.
Seems like daddy been gone for years.
But he was right, now i'm geared up for the fight
and he would be proud of me.


Whether Halliburton, Enron or anyone
Greed is a weapon of mass destruction

We need to find the courage, overcome
Inaction is a weapon of mass destruction

My story stops here, lets be clear.
This scenario is happening everywhere.
And you ain't going to nirvana or far-vana,
you're coming right back here to live out your karma.
With even more drama than previously, seriously.
Just how many centuries have we been
waiting for someone else to make us free?
And we refuse to see
that people overseas suffer just like we:
Bad leadership and ego's unfettered and free
Who feed on the people they're supposed to lead
I don't need good people to pray and wait
For the lord to make it all straight.
There's only now, do it right.
'Cos I don't want your daddy, leaving home tonight

Whether Halliburton Enron or anyone
Greed is a weapon of mass destruction

We need to find the courages, overcome
Inaction is a weapon of mass destruction

Πορείες

Περπάτησα φέτος στην πορεία του Πολυτεχνείου.

Ξένος ανάμεσα σε ξένους, έμαθα τι σημαίνει "μπλοκ", είδα σημαίες παρατάξεων με κοντάρια διαμέτρου φόνου εκ προμελέτης, το πρωί έπεσε ξύλο μεταξύ κρανιοφόρων και άλλα τέτοια δεινά.
Συναντήθηκα με φίλους αλλά δεν ήμαστε όλοι μαζί, οι μισοί ήταν στο ένα μπλοκ, οι άλλοι στο άλλο. Εγώ γιατί διχάστηκα;

"Λιγούρια" αποκαλούν οι μεν τους δε, οι δε "μπάσταρδα" κάποιους άλλους και το γαϊτανάκι κυκλικός αλγόριθμος, εσαεί επαναλαμβανόμενος. Εγώ σε ποιους ανήκω;

Ακολούθησα την πορεία πίσω κι απο το τελευταίο "μπλοκ". Μαζί μ'ένα παιδάκι που κλωτσούσε στη διαδρομή ένα μπουκάλι εν είδει μπάλας. Αλλάξαμε και μια πάσα. Ίσως να ήταν η μοναδική "συλλογική" στιγμή που έζησα σε όλη την πορεία...

"Οι πεποιθήσεις είναι πιο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας απ' ότι τα ψέμματα."
Φ. Νίτσε

Ανισορροπία.

Όχι, δεν είμαι ανισόρροπος.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι μια ανισορροπία εσχάτως...

Είναι τα γενετήσια που γρυλλίζουνε μέσα μου και δε μπορώ να τα ημερέψω. Νιώθω μια ακατάσχετη οργή, είμαι έτοιμος να εκραγώ, συμβαίνουν πράματα και θάματα κι εγώ δεν ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι. Γιατί όλα καταρρέουν κι εγώ δεν έχω που να κοιτάξω τον εαυτό μου.

Τον ψάχνω στους φίλους μου, αλλά δεν μ' ενδιαφέρει η άποψή τους. Τον ψάχνω μέσα μου και δεν είναι πουθενά. Η στοργή και η αγάπη της οικογένειας ξεθυμαίνει στο χαλκό της τηλεφωνικής γραμμής και διασκορπίζεται στα λοιπά ηλεκτρομαγνητικά πεδία της ατμόσφαιρας, φτάνοντας ισχνή για να καλύψει το κενό.

Κι εγώ από την άλλη; Πρέπει να είμαι καλά για να αποδώσω στη δουλειά μου, πρέπει να είμαι ευδιάθετος για να συναναστρέφομαι με ανθρώπους, πρέπει να φοράω το χαμογελαστό προσωπείο. Έπειτα, πως να μη γίνεις κυνικός;

Για να δώσεις πρέπει να έχεις. Κι εγώ δεν έχω. Ξεπουλιέμαι καθημερινά όσο όσο.

Και για να τελειώσει αυτό εδώ, γιατί εφόσον έχω εντοπίσει το πρόβλημα, θέλω να το λύσω και άμεσα, όχι, δε θα αυτοκτονήσω, απλά θα αλλάξω οπτική.

Βρε αδερφέ, δεν έγινε και τίποτα. Όλα καλά πάνε, την υγεία μας την έχουμε, την ασήμαντη ζωή μας την κάνουμε ή ίσως να κάνουμε τη ζωή μας ασήμαντη, δεν έχει σημασία.

Κι αύριο μέρα είναι.

Ρακές

Πάει καιρός από την τελευταία ανάρτηση.

Ήμουν απών. Απείχα από τα δρώμενα, παρακολουθούσα εκ του μακρώθεν. Αλήθεια, έτσι γράφεται; Μάλλον, γιατί ανέκαθεν ήμουν δυνατός στην ορθογραφία. Τι συνέβη στο εντωμεταξύ; Πάμε από την αρχή...

Αχι και να ταν μπορετό
πριν πέσω και ποθάνω
τα όσα βάνει ο μαύρος νους
σκιας τα μισά να κάνω...

Εβίβα φίλε Ιορδάνη, η "παρουσία" σου ήταν καταλύτης απόψε. Καταλύτης κι η ρακή, το ποτήρι σου στέκει στο τραπέζι, το ξανοίγω, το ξανοίγω, θαρρώ πως θα το πιω κι αυτό. Εβίβα και του Ξυλοκόπου, που μ' έβαλε στο σβούρο να πιω 'σαμε να γίνω κωλοτρυπίδι.

Λαθεμένες επιλογές, άνθρωποι που θα θέλαν να είναι αλλά δεν ξεφεύγουν από το ζώο, αν και ίσως να μιλάω υποτιμητικά για τα ζώα, κάτι φαντάσματα του παρελθόντος που στοιχειώνουν ακόμη τη ζωή μου, μαντμαζέλ... Έτσι πέρασε ο καιρός και φτάσαμε ως εδώ. Κι εξακολουθεί να περνάει έτσι ο καιρός. Μέχρι να βρεθεί αυτή η νέα, όμορφη, έξυπνη, με μακριά δάχτυλα και περιποιημένα νύχια να με βγάλει από το τέλμα...

Ζητείται...

Μια ανάσα...

Μια ανάσα ρε παιδιά...

Μόλις γύρισα από βόλτα με το ποδήλατο στο κέντρο της πόλης. Έψαχνα να βρω μια ανάσα, μια καθαρή αναπνοή. Το μόνο που βρήκα ήταν καυσαέριο. Και μικροσωματίδια.

Ο αξιότιμος δήμαρχός μας έβαψε κάτι άσπρα ποδήλατα στους δρόμους. Έβαψε και κάτι κίτρινες γραμμές στην παραλία, εκεί που παλιότερα, κι ακόμα δηλαδή, κινείται το τρενάκι της παραλίας.
Κύριοι, έχουμε ποδηλατόδρομους στη θεσσαλονίκη! Τι σκοτωνόμαστε; Τι φωνάζουμε; Το μόνο που χρειαζόταν τελικά ήταν λίγη μπογιά!

Ε, ρε, μπόγια που θέλετε...

Κοπρόσκυλα...

Αμπελοφιλοσοφίες

Πλέον, τα πρόσωπα των ανθρώπων που βγαίνουν τα βράδυα, φωτίζονται μόνο από τις οθόνες των κινητών τους.

Το φιλοσόφησα πρόσφατα. Αφού κατανάλωσα ένα αμπέλι σε διάφορες κρασοκατανύξεις.

Γεια μας...

Μνήμη ασθενής.

Δε σε θυμάμαι, αγάπη μου.

Από τότε που πηγαίναμε στο γυμνάσιο έχουν περάσει 15 χρόνια. Μου είχες πάρει ένα βιβλίο δώρο. Μάλλον δε σε ερωτεύτηκα, γι’ αυτό δε σε θυμάμαι. Τι να κάνουμε τώρα; Μάλλον ορισμένοι άνθρωποι ζουν με τις αναμνήσεις τους ζωντανές. Εγώ έχω καταφέρει και τις σκοτώνω όλες. Εκτός από τις άσχημες.

Αυτές τις κουβαλάω μαζί μου με έναν άγριο πόνο, μια ηδονή όταν τις φέρνω στο μυαλό μου.

Πως είπαμε πως σε λένε;

Ποιος είμαι;

Γιατί έχω μπει σ' αυτή τη διαδικασία τελευταία;

Είναι μια ερώτηση στην οποία δε μπορεί να μου απαντήσει κανένας άλλος. Το ζήτημα είναι ότι ούτε κι εγώ έχω βρει την απάντηση ακόμα. Ακόμα; Αισιόδοξος ακούγομαι. Δηλαδή κάποια στιγμή θα το ανακαλύψω;

Έλα μου ντε... Ας ξεκινήσω από άλλη ερώτηση. Τι θέλω να κάνω στη ζωή μου; Χμ... Όλα τα αναπάντητα ερωτήματα σήμερα θα τα θέσω... Γιατί δεν είμαι ικανοποιημένος από αυτό που ζω σήμερα; Γιατί θέλω κάτι διαφορετικό; Ή μήπως τελικά δεν είναι αυτό το πρόβλημά μου; Ή μήπως αυτό δεν είναι πρόβλημα γενικώς;

Εν πάσει περιπτώσει, το θέμα είναι άλλο, υποθέτω. Ξέρω τι είναι αυτό που λείπει. Όλα πάνε έτσι όπως είχαν σχεδιαστεί. Αυτό που λείπει είναι η γυναίκα. Πάει καιρός από τότε που είχα μια γυναίκα να με απασχολεί. Κι όλη αυτή η ζωτικότητα, η ενέργεια παραμένει μέσα μου και διοχετεύεται στις σκέψεις. Πολλές σκέψεις. Λίγες πράξεις. Ποτέ δεν την άντεχα αυτή την κατάσταση.

Έξω, λοιπόν, στην αναζήτηση της περιπέτειας. Της ερωτικής περιπέτειας, γιατί από σεξ μπούχτισα. Έχει βρωμίσει η αγορά.

Ζητείται νέα, όμορφη, έξυπνη, με μακριά δάχτυλα και περιποιημένα νύχια...

Hold on tightly... Let go lightly...

Croupier.