Μια ανάσα...

Μια ανάσα ρε παιδιά...

Μόλις γύρισα από βόλτα με το ποδήλατο στο κέντρο της πόλης. Έψαχνα να βρω μια ανάσα, μια καθαρή αναπνοή. Το μόνο που βρήκα ήταν καυσαέριο. Και μικροσωματίδια.

Ο αξιότιμος δήμαρχός μας έβαψε κάτι άσπρα ποδήλατα στους δρόμους. Έβαψε και κάτι κίτρινες γραμμές στην παραλία, εκεί που παλιότερα, κι ακόμα δηλαδή, κινείται το τρενάκι της παραλίας.
Κύριοι, έχουμε ποδηλατόδρομους στη θεσσαλονίκη! Τι σκοτωνόμαστε; Τι φωνάζουμε; Το μόνο που χρειαζόταν τελικά ήταν λίγη μπογιά!

Ε, ρε, μπόγια που θέλετε...

Κοπρόσκυλα...